- qalar
- [قالار]1. اسکان2. حضر
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
Sözlük Azərbaycan Türkcəsi - Farsca. 2015.
hisli — sif. 1. His verən, yaxşı yanmayıb his eləyən; tüstülənən. Hisli təndir. – Dağ başı səsli qalar; Ocağı hisli z. qalar; Yemək ilən dost olan; İllərlə küslü qalar. (Bayatı). Hisli lampanın işığında bir neçə adam işləyirdi. Q. İlkin. 2. His çəkmiş,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müxənnəs — sif. və is. <ər.> Alçaq, namərd, qorxaq. İgid ölər, adı qalar, müxənnəsin nəyi qalar? (Ata. sözü). Müxənnəsdir qorxan bir qaşıq qandan. Q. Z.. Ələsgər, mətləbin tanrıdan istə; Kərəm olmaz müxənnəsdən, xəsisdən. A. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer — is. 1. Üzərində sakin olduğumuz planet: Yer kürəsi (bu mənada böyük hərflə). Ay Yerin peykidir. Yerlə Günəş arasında 150 milyon kilometr məsafə var. Yer Günəş ətrafında fırlanır. 2. Quru (su səthi müqabili). Dənizdən yer görünmürdü. 3. Yer… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
banıstan — (Bakı, Şamaxı, Zərdab) bax banısdan. – Qoyunnar banıstandadı; – Axşamdı, hamı evə yığışacax, banıstanın ağzı açıx qalar, ha (Zərdab) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
barata — I (Qazax) mirat (ölmüş adamın paltarı və ya şeyləri). – Qulamalı yolda ölüf, baratasını gətdilər II (Çənbərək, Qarakilsə, Salyan, Zəngilan) iz, nişanə. – Ay çovan, qoynu canavar yeyif, bə niyə baratasın çıxartmırsaη (Çənbərək); – Quzunu canavar… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kasafur — (Ağdam) xain. – Yoldaşına kasafur olan adam həməşə pis günə qalar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qıran — (Göyçay) tağda saxlanılan yemiş. – Tağda iki üç yemiş olur, ikisin kəsəllər, biri qalar, ona qıran deyəllər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ləpiş — I (Lənkəran) çəkibalığı. – Bu gün bollu ləpiş tutmuşam II (Kürdəmir) bax ləpəş. – Ləpiş adam yeriyə bilməz, dala qalar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
nanığ — (Bakı, İsmayıllı, Salyan) aciz, bacarıqsız. – Yaman nanığ adamdu (Bakı); – Çox nanığ uşaxdı (İsmayıllı); – Nanığ adam ac qalar (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sülöysün — I (Qazax) bax siləvsun II (Ağdam, Borçalı, Ucar, Şamaxı) bax süleysin II. – Sülöysün adamın gözü həməşə yeməkdə qalar (Ucar) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti